Duâ etmenin âdâbı

1- Abdest
alıp, diz üstüne, kıbleye karşı oturup, elleri göğüs hizâsında ileri

uzatıp, avuçları semaya karşı açıp, Peygamberlere ve
Evliyâya tevessül ederek,

Onların hatırları ve hurmetleri için istemeli,
sonunda ?Âmîn? demelidir. Herşeyden

önce, af ve mağfiret ve âfiyet için duâ etmelidir.
Bunların hepsini ihtivâ eden çok

kıymetli duâ, ?Allahümme rabbenâ âti-nâ fiddünyâ
haseneten ve fil-âhıreti

haseneten ve kı-nâ azâbennâr?dır. 

Kendisi, ehli ve evladı için zararlı duâ yapmamalı.
Hacetlere, dileklere

kavuşmak için, iki rekat namaz kılıp, sevabını din
büyüklerinin ruhlarına

göndermeli, silsile-i aliyye denilen büyük âlimlerin
ruhlarına hediye etmeli, bunların

hürmeti için diyerek duâ etmelidir! 

2- Önce
günahlara tevbe etmeli, istigfar okumalı, sadaka vermeli, hamd ve

salevat okumalı, duâyı üçten fazla söylemeli! İbni
Mes?ud hazretleri, ? Resulullah

duâ ettiği zaman üç defa tekrarlardı.?
buyurmuştur. Kabul olmadı diyerek ümit

kesmemeli, kabul olana kadar uzun zaman tekrar
etmelidir! 

4- Duâya,
euzü besmele, Allahü teâlâya hamdü sena ve Resulüne salâtü

selam ile başlamalıdır! Peygamber efendimiz, duâya
başlarken, ?Sübhane

Rabbiyel aliyyil alel vehhab?
derdi. Allahü teâlâ, salevat-ı şerifeyi kabul eder.

Duânın sonunu da Allahü teâlâya hamdü sena ve
Resulüne salâtü selam ile

bitirmelidir.  Duânın başı ve sonu kabul olunca
ortasının kabul olmaması

düşünülmez. Hadis-i şerifte, ?Duâ ederken önce
Allahü teâlâya hamd et, sonra

bana salevat getir, sonra duâ et!?
buyuruldu. 

5- Duâyı
yalnız namazlardan sonra ve belli zamanlarda yapmamalı. Her

fırsatta duâ etmelidir! Bilhassa şerefli vakitleri
ve şerefli halleri kaçırmamalıdır!

6 -Huzuru
kalb ile duâ etmeli. Duâ ederken Allahü teâlâya sığınmalı yalnız

ona güvenmelidir. 

7-
Yalvararak korku ve ümit ile duâ etmelidir. Allahü teâlâ Kur?an-ı kerimde,

?Rabbinize gönülden ve gizlice yalvarın. Doğrusu 
O aşırı gidenleri sevmez.

Allah?a korkarak ve umutla yalvarın. Doğrusu
Allah?ın rahmeti iyilik edenlere

yakındır?
buyurdu. (Araf 55-56)

 ?Onlar , hayır işlerinde koşuşurlar, umarak ve
korkarak bize

yalvarırlardı.?
(Enbiya 90) buyurumaktadır. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: ?Gâfil

olan kalb ile yapılan duâ makbûl değildir.?

Duâ, uyanık kalb ile ve sessiz yapılmalıdır. Duâyı
yalnız namazlardan sonra

veya belli zamanlarda yapmak ve belli şeyleri
ezberleyip, şiir okur gibi duâ etmek ,

uygun değildir, mekrûhdur.

Kalbim gâfil diyerek, duâyı terk de etmemelidir.
Kalbine geleni duâ etmek,

ezberlediği duâyı okumakdan efdaldir. Yalnız,
namazda okunacak duâları

ezberlemelidir. Vâ?ız, imâm, cemâ?ate öğretmek için,
mesnûn olan duâları, sesle

okur. Cemâ?at de, sessiz tekrâr eder. Cemâ?at
öğrenince, imâm da sessiz

okumalıdır. Sesle okuması bid?at olur.

 

 Bedduâ etememelidir

Uhud gazâsında Resûlullahın mübârek yüzü yaralanıp,
mübârek dişi

kırılınca, Eshâb-ı kirâm çok üzüldüler:

- Duâ et, Allahü teâlâ, cezalarını versin, dediler.

Peygamber efendimiz:

- La'net etmek için gönderilmedim. Hayır duâ
etmek için, her mahluka

merhamet etmek için gönderildim,
buyurdu.

Sonra da şöyle duâ etti:

- Yâ Rabbî! Bunlara hidâyet ver. Tanımıyorlar,
bilmiyorlar, buyurdu.

Fakîrlere sadaka vermeyi unutmamalıdır. Ehline ve
çoluk çocuğuna ve

akrabâya verilen şeyler de, sadaka yerine geçer.

Kimseye bedduâ etmemelidir. Hele kişi kendisine,
âilesine ve çocuklarına hiç

bedduâ etmemelidir. Olur ki, duâların icâbet, kabûl
olma zamanına rastlar da,

bedduâsı kabûl olur. O zaman pişman olur ama
pişmanlık fayda vermez. Hadîs-i

şerîflerde buyuruldu ki:

?Kendinize, evlâdınıza, kötü duâ etmeyiniz.
Allahın kaderine râzı olunuz.

Ni'metlerini artırması için duâ ediniz.?

?Ananın, babanın çocuğuna olan ve mazlûmun,
zâlime olan bedduâları,

red olunmaz.? 

Anne-babanın çocuklarına yaptıkları bedduâları kabûl
edilir. Çünkü anne-

baba çocuklarına, ancak isyân
ettikleri, aşırı kötü davrandıkları, hak ve hukuklarına

riâyet etmedikleri zaman bedduâ ederler.

Anne-baba, kendilerine hürmet, itâ'atte bulunan
çocuklarına şefkat,

merhamet ve iyilik ile duâ ederler. Babanın bedduâsı
annenin bedduâsına göre

daha çabuk kabûl olur. Çünkü anne çok merhametlidir.
Söz ile söyler ise de

kalbinden, bedduâsının tutmasını istemez. Baba öyle
değildir.

Çocuğun da anne-babasına yaptığı duâ makbûldür.
Kardeşine gıyâbında,

arkasından yapılan duâlar da makbûldür. Buradaki
kardeşten maksat, hem kendi

öz kardeşi, hem de din kardeşi olan bütün
mü'minlerdir.

Baba, çocuğuna hayır ile duâ eder, bedduâ etmez.
Hadîs-i şerîfte, "Babanın

çocuğuna duâsı, peygamberin ümmetine duâsı
gibidir" buyuruldu. Yanî

babanın çocuğuna duâsı, peygamberin ümmetine duâsı
gibi kabûl olunur. Aynı

şekilde anne de, çocuğuna hayır ile duâ etmelidir.
Peygamber efendimiz,

"Annenin duâsı, daha çabuk kabûl olunur"
buyurdu. Yâ Resûlallah, acaba

neden? dediler. "Çünkü ana, babadan daha
merhametlidir. Merhametlinin

duâsı sâkıt olmaz"
buyurdu.

Çocuğuna bedduâ etmemelidir. Çünkü kabûl edilir ve
ona zarar verir. Adamın

biri, Abdullah bin Mübârek'e gelip, çocuklarından
birini şikâyet etti. Abdullah bin

Mübârek, çocuğuna bedduâ ettin mi? buyurdu. Evet
dedi. Onu sen bozdun, o

beğenmediğin hâle sen düşürdün, buyurdu.

Mü'minin, görmeden bir kardeşine yaptığı duâda riyâ
ve menfaat yoktur.

Fakat hazır olan kimseye yapılan duâda, gösteriş ve
çıkar söz konusu olabilir. Bir

arada olmayanların birbirlerine yaptıkları duâda
yalnız Allah rızâsı gözetildiği için

duâları makbûl olur.